Σκεψεις ενος ανησυχου... γαυρου

   Μια βδομαδα διακοπων μου εμεινε ακομη, και θα πεταχτω σ'ενα κοντινο νησι των Κυκλαδων (οχι Μυκονο), ελπιζοντας να ξεχασω και να ξεχαστω, φορτιζοντας τις μπαταριες, για τον πραγματικα δυσκολο χειμωνα, τοσο κοινωνικο-οικονομικα οσο και αθλητικα...

   ΕΡΝΕΣΤΟ  λοπον... Οτι  ηθελε η συντριπτικη πλειοψηφια των γαυρων, ελπιζοντας στην αναγεννηση της ομαδας. Ας τον αφησουμε λοιπον χωρις πιεση, να του δωσουμε οτι μπορουμε καλυτερο απο πλευρας παικτων, και πιστωση χρονου. 

    Προσωπικα εγω  προτιμω να βλεπω μια ομαδα που να δινει στον κοσμο της ποιοτικο και ωραιο ποδοσφαιρο και να φιλοδωρει τις αντιπαλες ομαδες με 4αρες, 5αρες, 6αρες... οπως παλια, που το τοτε Καραισκακη ειχε μεσα 45000 κοσμο και αλλους τοσους απ'εξω. 

     Επειδη λογω ηλικιας  προλαβα να δω και λιγο απο ομαδα ΓΟΥΛΑΝΔΡΗ (Δεληκαρη, Λοσαντα, Βιερα, Υβ Τριανταφυλλο, Αργυρουδη, Κελεσιδη, Σιωκο, Γκλεζο, Αγγελη, Γκαιταντζη, Αιδινιου, Δαβουρλη... και αλλα ιερα τερατα) με το απιστευτο ρεκορ επιθεσης 102 γκολ.... θελω να χαρω τον Θρυλο μου να παιζει μπλαλαρα και χωρις σκοπιμοτητες του αποτελεσματος... Ας ελπισουμε οτι ο κος ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ θα θελησει να δωσει σαρκα και οστα στο οραμα των εκατομμυριων  γαυρων.